Ήταν η στιγμή που μοιράστηκαν τα καθιερωμένα τρόφιμα στις οικογένειες των ωφελουμένων ,οι γονείς με τα παιδιά διάλεγαν μεταξύ αυτών ρούχα και παιχνίδια όπως γίνετε πάντα ανάμεσα τους και ένα μικρό κοριτσάκι είχε πάρει μια μικρή κούκλα και προσπαθούσε να της βάλει το παπουτσάκι που της είχε φύγει την πλησίασα και της πρότεινα να την βοηθήσω με χαρά ανταποκρίθηκε την ρώτησα πως την λένε και μου είπε Αννούλα χαριτωμένα γελαστά. Την ρώτησα τι άλλο θα ήθελε και μου είπε τίποτα .. την ξαναρώτησα κάτι που σου λείπει;
που δεν το έχεις ; μου απάντησε πάλι χαμογελαστά ένα ΠΑΓΩΤΟ
Μα καλά της λέω ένα παγωτό σου λείπει; Ναι μου λέει γιατί φέτος δεν έφαγα κανένα όταν ξαναρώτησα γιατί μου απάντησε ότι η μαμά δεν δουλεύει και δεν της περισσεύουν λεφτά, και οπότε ζητάω μου λέει ότι παίρνει λίγα λεφτά που είναι ίσα ίσα για να φάμε και όχι για γλυκά και παγωτά όταν θα μας περισσέψουν θα πάρουμε και μείς και εγώ δεν ζητάω …..ξέρω η μαμά δεν έχει
Τι μπορείς να απαντήσεις σε ένα παιδί που μεγάλωσε πολύ πριν την ώρα του και πρέπει να παίρνει για τον εαυτό του τέτοιες αποφάσεις??????? Αποφάσεις της στέρησης ….
Με τι καρδιά να αφήναμε έτσι την μικρή Αννούλα ; Μαζί με την αγάπη μας της προσφέραμε και αυτό που λιγούρευε σαν παιδί …ΤΟ ΠΑΓΩΤΟ
Ελάτε να απλώσουμε όλοι μας το χέρι
Κι ο καθένας μας ότι μπορεί με ΑΓΑΠΗ να προσφέρει.!
email. tofoteinoasteri@gmail.com
τηλ.6981044800