Αναπολώ κάθε στιγμή εκείνα τα Χριστούγεννα που ήταν όλα αυθεντικά
Εκείνα που με τα πρώτα κρύα του Νοέμβρη συνήθως μετά την μέση του μήνα, μας φώναζε η μαμά τα Σαββατοκύριακα και μας έλεγε πως είναι καιρός να κατεβάσουμε τα κουτιά από το πατάρι.
Εκείνα που ο μπαμπάς, ο πρωτεργάτης των εργασιών κατέβαζε τις κούτες από το πατάρι ή από την αποθήκη και η μαμά έβαζε χριστουγεννιάτικες μελωδίες και εμείς σαν παιδιά προσπαθούσαμε να διαβάσουμε τις ετικέτες των πακέτων (αν υπήρχε τάξη). Αν δεν υπήρχαν ετικέτες και επικρατούσε μια αναρχία με τα κουτιά, ανοίγαμε ότι βρούμε μπροστά μας. Και πάντα μα πάντα το αστέρι στην κορυφή το έβαζε ή ο μικρότερος της οικογένειας ή ο μπαμπάς.
Και οι μέρες κυλούσαν γιορτινά. Το κέντρο της πόλης γέμιζε χριστουγεννιάτικα φωτάκια, οι βιτρίνες των καταστημάτων γεμίζουν χρώματα, όλοι εύχονται χρόνια πολλά και καλά Χριστούγεννα. Η παραμονή των Χριστουγέννων έφθανε και όλοι μας πηγαίναμε νωρίς στα κρεβάτια μας αφού πρώτα αφήσουμε γάλα και γλυκά για τον Άγιο που θα ερχόταν μέσα στο κρύο για αν αφήσει τα δώρα μας
Και το επόμενο πρωί έφτανε!
Πιο γρήγορα δεν είχαμε ποτέ ξανασηκωθεί έναν ολόκληρο χρόνο ακόμα και όταν μας έπαιρνε λίγο παραπάνω ο ύπνος και δεν προλαβαίναμε το πρώτο κουδούνι του σχολειού.
Σκίζαμε γρήγορα τις συσκευασίες και γέλια φωνές και θετικά συναισθήματα πλημμύριζαν το σπίτι. Και η μαμά ξυπνούσε και χαμογελούσε πονηρά, πίνοντας τον πρωινό καφέ της
Το μεσημέρι είχε την τιμητική του, καθώς βλέπαμε τους παππούδες και τους θειους από το χωριό που πάντα ήταν γαλαντόμοι αυτές τις μέρες και μας έδιναν το χαρτζιλίκι μας, εξαργυρώνοντας το με ένα φιλί στο μάγουλο.
Τους παππούδες και τους θειους θα τους ξαναβλέπαμε μια εβδομάδα μετά, καθώς το τραπέζι της Πρωτοχρονιάς ακλουθούσε το ίδιο μοτίβο.
Γέλια, φωνές και ιστορίες παλιές είναι τα συναισθήματα της ημέρας πάντα συνοδευόμενα από κρασί άφθονο, καθώς αυτές τις ημέρες όλοι το ρίχναμε έξω. Και πάντα ο παππούς θα έλεγε ευχές στα εγγόνια του για καλή πρόοδο!
Αυτά τις γιορτές θέλω πίσω
Τότε που μοιραζόμασταν τα πάντα με όλους
Τότε που τα παιδιά χαμογελούσαν ξέγνοιαστα
Εκείνες που ήμασταν περισσότερο συνάνθρωποι παρά άνθρωποι!!
Το Φωτεινό Αστέρι και φέτος τις γιορτές στηρίζει έμπρακτα τις οικογένειες που έχουν ανάγκη και δίνει χαρά και χαμόγελα στα παιδιά που τόσο πολύ έχουν ανάγκη
Σας ευχαριστούμε θερμά για την συμπαράσταση σας στον αγώνα μας για περισσότερα παιδικά χαμόγελα